2019
Dit jaar voor de 8e keer worden deze wedstrijden gehouden op de Langweerder Wielen.
Ik meen twee jaar geleden maar misschien was het ook wel vorig jaar dat de windmeter van de steiger werd geblazen. Toen konden we op zondag niet varen vanwege te veel wind.
De voorspellingen in de week voor het evenement beloven nog niet veel goeds. Zaterdag, als ik naar Langweer vertrek, hoor ik de wind al gieren door het raampje van de douche. Op windguru staat een wind van 5 Bft met vlagen tot 8 Bft als voorspelling. Ik overleg met de Yngling club en raadpleeg ook Vincent die daar ook heel goed wat van kan zeggen.
In overleg besluiten we dat het niet verantwoord is om te gaan varen. De zeilers gaan wel te alvast de ynglings te water laten en worden door ons met de alu’s naar de oude haven van Langweer gesleept.
Hierna gaan de zeilers voor een stuk theorie naar De Tapperij en daarna naar Sneek, de golfbaan en ik dacht Ameland!
Omdat we zaterdag niet kunnen varen besluiten we al wel tijdens het palaver om zondag een uur eerder te beginnen. Zo kunnen we nog een beetje van de niet gezeilde wedstrijden goed maken.
Zondagmorgen zoeken we een plekje op de nagenoeg verlaten Langweerder Wielen. De wind is West en dus kunnen we er een mooie baan inleggen. De eerste wedstrijd beginnen we met bord 3, dat wil zeggen dat de zeilers drie maal door de poort moeten varen alvorens ze kunnen gaan finishen.
De eerste wedstrijd duurt ongeveer 35 tot 45 minuten en alle volgende wedstrijden gaan we verder met 2x door de poort en dan finishen. Daarmee zijn de wedstrijden zo rond een half uur afgelopen.
Na het finishen van de laatste boot starten we de daarop volgende wedstrijd binnen 5 minuten.
Dat is wel extra vermoeiend voor de zeilers die als laatste binnen komen, ze kunnen amper bijkomen en moeten dan al weer aan de bak. Enfin, zo lukt het om op zondag 7 wedstrijden te varen. Na de 3e wedstrijd is de wind al weer aan het toenemen en gelukkig gaan er geen boten om. Later hoorde ik dat er toch één of meer zeilers hadden geprobeerd om te gaan zwemmen! Brrrrrrr… koud hoor.
Als we tegen 14:15 naar de haven vertrekken zijn alle uitslagen al gecontroleerd in ingevoerd.
Dat is fijn, zo kunnen we rustig de wedstrijdspullen voor de laatste keer dit jaar opruimen.
De Yngling club heeft zelfs de plaatselijke snackbar uitgenodigd en dus kunnen we even lekker een patatje, kroket of frikandel nuttigen.
Vier uur sluiten we dan af met de prijsuitreiking.
Met een goed gevoel kunnen we dit jaar dan qua wedstrijden afsluiten. De winter mag komen.
Alle vrijwilligers en overige betrokkenen bedankt voor dit mooie jaar, de gezelligheid en de vriendschap die volgens mij steeds hechter word.
Jan Spijkerman vanaf het startschip (en bij deze wedstrijden ook het finishschip!)
Geachte Leden ,
De jongste dochter van ons voormalige bestuurslid Jan IJben ,
Marissa , is genomineerd voor jeugd zeilster van het jaar .
Zij werd bij de wereldkampioenschappen 4e in de Laser Radial .
Het bestuur heeft haar , mede namens U , van harte gefeliciteerd .
Haar ouders , Marlies en Jan , zijn lid van onze vereniging ,
met herfstige zeilersgroet , Michiel Alma
vz. KWVL
Verslag Nederlandse Zeilschool Kampioenschappen 2019
Dit jaar voor de 26e keer kampioenschappen. Het kost dit jaar wat meer moeite om de deelnemers te bewegen om zich op te geven. Het blijkt iedere keer een uitdaging voor de zeilscholen om genoeg instructeurs te vinden die zin en tijd hebben om het tweede weekend in oktober naar Langweer te komen. Vorig jaar nog 14, maar dit jaar nog maar 9 teams die meedoen.
Tijdens het weekend hebben we het erover en les geven of krijgen in een kielboot is op de zeilscholen iets was steeds minder voorkomt. Vaak wordt er gevaren in één of tweemans zwaardboten en de instructeurs varen er met bootjes met buitenboord motor achteraan of omheen.
Dat blijkt ook wel als mij dit jaar de vraag wordt gesteld of we de zeilschool kampioenschappen ook niet met Vago’s kunnen gaan varen. Iets om te proberen dus gaan twee enthousiaste instructrices er mee aan de slag. In de uitnodigingsmail van het NZK geeft ik aan dat we graag dit jaar hiermee op proef in een klein veld willen gaan proefvaren.
Uiteindelijk blijkt dit niet te gaan lukken en komen er dus geen Vago’s naar Langweer.
Zaterdag om half acht, als we in de haven aankomen is het nog maar net aan licht. Het startschip ligt al weer klaar en Marcel heeft zelfs de boeien al op het schip klaargelegd. Dat is natuurlijk heel prettig.
10 voor half tien gaat de oranje vlag omhoog. Voor die tijd ben ik naar De Drie Zwaantjes vertrokken om het palaver te houden. Spreken voor een groep is voor mij een lastig iets. In mijn fantasie kan ik dat heel goed en een grapje tussendoor is ook geen enkel probleem. De werkelijkheid is echter anders. Na een aantal nuttige mededelingen loop ik vast in wat ik ook al weer wilde zeggen.
Opschrijven en van een briefje voorlezen is nou ook niet mijn ideaalbeeld van een motiverende spreker. Aan het eind van de dag als ik naar huis rij bedenk ik dat ik me niet eens heb voorgesteld!
Enfin, na het palaver op zaterdag vertrek ik richting startschip. De baan ligt er al in en we kunnen dus mooi beginnen. Na de eerste volgt aansluitend de tweede wedstrijd. Het is en blijft lastig om de wind in te schatten en te bepalen of er nu één, twee of drie rondjes gevaren moeten gaan worden. Gelukkig zijn de inschattingen goed en na ongeveer 5 kwartier kunnen we beginnen met finishen.
Tussen de middag eten we in De Drie Zwaantjes en komen weer wat op temperatuur. Vanmorgen regende het eerst en op het startschip is het maar koud als je alleen maar op één plek staat.
De voorspellingen voor morgen zijn een stuk florissanter met 20 graden verwacht!
Om half drie gaan we weer verder met de derde wedstrijd en bij het finishen worden wat rode protestvlaggen geconstateerd. Werk aan de winkel voor Jos en Eef. Met gezwinde spoed worden te protesten behandeld en verwerkt en ik kan de indeling in gold- en silverfleet gaan maken.
Na het eten (Indische rijsttafel) vertrekt ik naar huis.
Op de terugweg radio Continu op de radio (mijn favoriete zender) en met een goed gevoel overdenk ik de dag en kom tot de conclusie dat de zeilschoolkampioenschappen heel speciaal zijn.
De volgende ochtend heb ik het sterke gevoel daar iets mee te moeten. Bij het palaver van de vrijwilligers vertel ik over het feit dat ik op 14 jarige leeftijd met Jos samen naar de zeilschool Blauwhûster Pollen ging waar Vincent Veeger les gaf. In één dag les van Vincent had ik meer geleerd als van alle andere instructeurs in de hele week. Omdat Vincent, Jos en ik nu 55 jaar na dato nog steeds samen in de zeilwereld optrekken maakt de zeilschoolkampioenschappen in elk geval voor mij toch een zeer memorabele belevenis. Vroeger had ik heimwee naar de zeilschool en nu heb ik dat gevoel in gematigde vorm op zondagavond ook als ik weer huiswaarts keer na de wedstrijden.
Op het aansluitende palaver in De Drie Zwaantjes vertel ik dit verhaal aan de deelnemers die met een fijn applaus reageren als ik mijn verhaal afsluit. Open praten over je gevoel is denk ik het geheim om in contact te komen met de toehoorders. Later krijg ik van verschillende mensen een goed gevoel terug en ik ga deze keer nog veel blijer naar huis als gewoonlijk.
Na dit verhaal gaan we zondag nog twee wedstrijden varen. De voorspelde Zuidwind blijkt op de Langweerder Wielen bijna oost te staan. De eerste wedstrijd kunnen we gelukkig uitvaren maar daarna draait de wind toch richting Zuidoost. We verplaatsen de baan en varen de laatste wedstijd van het weekend. Ook bij deze finish zijn er weer rode vlaggen en de protestcommissie doet adequaat zijn werk. Geheel volgend planning volgt om half vier de prijsuitreiking.
Nederlandse Zeilschool Kampioenschappen 2019
Met dank aan alle betrokkenen voor het steeds leuker wordende NZK.
Graag tot volgend jaar. Jan Spijkerman vanaf het startschip.
Het verkeerde weekend uitgekozen, dat is wat ik denk als ik in de week voor het evenement de weersvoorspellingen mag geloven. Veel wind, regen en zondag al helemaal een dag om niet op het water te zijn.Rukwinden met zelfs de OW vlag op de weerkaart!
Met 15 inschrijvingen en 14 deelnemende Tirions gaan we het toch gewoon doen.
Bij het palaver op zaterdagmorgen besluiten we om geen twee maar drie wedstrijden voor de lunch te varen. Deze wedstrijden gaan we lekker compact houden, het streven is om circa drie kwartier te varen. Gezien de weersvoorspellingen met toenemende wind denken we daarmee de naderende storm voor te zijn.
Omdat er bij een Nederlands Kampioenschap ten minste vier wedstrijden moeten worden gevaren om de medailles en het blauwe lint te mogen uitreiken is dat in elk geval een stok achter de deur.
Als we nu op zaterdag drie wedstrijden kunnen varen dan hopen we zondag in elk geval nog een wedstrijd te kunnen doen. Daarmee is het NK in elk geval geldig. Zo gezegd, zo gedaan.
We beginnen zaterdag om 10 uur met de eerste wedstrijd en varen deze op een op- en neer baan met aan de bovenzijde een bovenboei en spreader en aan de onderzijde een poort. Met twee keer door de poort zijn de zeilers per ronde een kwartier onderweg en dus gaan we de boten met de alu finishen bij de bovenboei. Gemiddeld heeft de eerste wedstrijd dan 40 minuten geduurd.
Na de laatste finish racen we weer terug naar het startschip en met het hijsen van de oranje vlag beginnen we aansluitend meteen weer met de volgende startprocedure. Ook de tweede wedstrijd gaat nog redelijk. De wind begint al wat toe te nemen en vooral de vlagen en winddraaiingen zijn naar later blijkt zeer verraderlijk.
De Tirion is een drie mans/vrouws boot die voor de wind met spinaker gevaren wordt.
Als je dan voor de wind vaart en de wind draait opeens 20 graden dan vaar je plotsklaps binnen de wind en krijg je ineens een Chinese gijp voor de kiezen.
Een klapgijp of Chinese gijp is het bij gijpen, vaak onverwacht, snel en met kracht overkomen van zeil, giek en schoot doordat het zeil aan loef staat en door de wind naar lij wordt gesmeten bij een binnen-de-windse koers. Over het algemeen komt een klapgijp voor, als er onbedoeld gegijpt wordt.
Bij de derde wedstrijd kunnen we vanaf het startschip meemaken hoe dat in zijn werk gaat.
Twee boten gaan om en drie zeilers belanden in het water. Gelukkig varen Tinco, Okke en Peter stand-by en vissen de onfortuinlijke zwemmers snel weer uit het water.
Gezien deze ongewenste toestanden besluit ik de wedstrijd zo snel als mogelijk te finishen.
Net op tijd kunnen we voor anker gaan en de blauwe vlag hijsen en een paar tellen later komt de Tirion 20 al over de lijn gescheurd.
Na deze finish gaan de zeilers naar de wal maar wij kijken op het startschip nog een half uurtje aan wat de wind gaat doen. Er komen al schuimstrepen op het water en de windmeter geeft pieken aan van boven de 30 knopen wind.
In overleg neem ik het besluit dat we, mede ook gezien de weersvoorspellingen gaan stoppen voor vandaag.
Na de middag zitten we gezellig met een aantal zeilers in de botenloods, die speciaal voor en door de Tirion klasse met zeilen en vlaggetjes is gepavoiseerd. Aan het eind van de middag komt er een zwart busje met een zwarte locomotief voorrijden. Het ding heeft zelfs schoorstenen en een bak waar vuur uit komt. Hmmmmm, ziet er allemaal wel spannend uit.
Bij het wachten op de barbecue worden er allerlei denkbeeldige (inmiddels zoek geraakte prijzen) uitgereikt. Dat is eigenlijk wel handig, geen gesleep met prijzen en geen gegraveer. Dit speciaal om alle aanwezigen zoet te houden omdat de barbecue aanhanger Langweer in eerste instantie niet kon vinden!
Uiteindelijk smaakte het eten voortreffelijk en was het uitermate gezellig in de loods.
Gezien de voorspellingen voor zondag besluiten we om in elk geval niet om op de geplande 10 uur maar om half tien te beginnen. Dit om weer de aantrekkende wind voor te blijven.
Dat pakt goed uit. Zondag de eerste wedstrijd verloopt voorspoedig, een van de zeilers komt met een noodgang over de lijn en ligt op het startsein compleet met zijn volledige boot boven de startlijn met als gevolg een individuele terugroep. De baan die er in ligt is een kortere versie van zaterdag omdat de wind nu nagenoeg zuid is geworden. De zeilers gaan bij deze baan drie keer door de poort (een rondje duurt nu ca. 10 minuten) en na die drie rondjes halen we de zeilers in het kommetje bij de molen er weer uit.
Het lukt zondag zelfs om een vijfde wedstrijd te varen (dat is goed, omdat er dan één aftrek mag plaats vinden) maar bij de start gaat er toch iets fout. Ik geef een individuele terugroep met de bijbehorende geluidseinen maar helaas gaat de algemene terugroep vlag omhoog. De startcomputer heeft het commando individueel echter uitgevoerd en gaat daarna op wachten. Gevolg is dat er ook geen signaal meer komt op vier minuten en nu is dus de hele procedure in de soep gelopen.
Er is gelukkig een oplossing, we hijsen de uitstelvlag en beginnen opnieuw. Met deze vertraging
Is alles weer op de rit en de deelnemers beginnen aan hun laatste wedstrijd van dit weekend.
Zonder noemenswaardige problemen (nou ja, behalve dan dat we met zijn allen zeiknat van de regen worden!) kunnen we deze race finishen.
De uitslagen worden verwerkt en na een broodje met soep en veel lovende woorden voor het comité
Kunnen de prijzen worden uitgereikt.
Ik kijk terug op een heel mooi en gezellig weekend en bedank onze vrijwilligers weer voor de onmisbare hulp.
Jan Spijkerman vanaf het startschip.
Vorig najaar worden wij benaderd door de Watersportvereniging Goingarijp met de vraag de KWV Langweer ook een aantal vaste wedstrijden van hen zou willen overnemen.
Eén van deze evenementen zijn de herfstwedstrijden Olympiajollen. Een mooi evenement met gisteren en vandaag zo’n 34 boten aan de start.
Zaterdag, als we richting Langweer vertrekken zijn er gezien de weersberichten al de nodige uitroeptekens qua wind. Twijfelachtig of er überhaupt wel gezeild kan worden. Zaterdag bij het klaarmaken van het startschip waait het van geen meter. Je kunt je haar kammen en in de plooi leggen in het spiegelgladde water.
We beginnen eerst maar met vlag OW boven cijferwimpel 2 hetgeen betekent dat de geplande start met twee uur ten opzichte van de oorspronkelijke tijd zal worden uitgesteld. Dat betekent dat we de 1e start van zaterdag in elk geval verschuiven naar 13:00 uur. De voorspellingen van Windguru zijn dat er dan 3 á 4 knopen wind wordt voorspeld. Om half een hebben we weer overleg en besluiten dan het water op te gaan. We gaan het proberen, tenslotte zijn de zeilers ook gekomen om te zeilen.
Het lukt om de 1e wedstrijd te starten en met een kalm windje valt er in elk geval nog wat vooruit te komen. Aan het eind van deze wedstrijd zakt de wind er weer behoorlijk uit en is het maar de vraag of we nog kunnen finishen. Gelukkig loopt dat goed af en we krijgen alle zeilers over de lijn.
Aansluitend met de nodige boei verkassingen lukt het ook nog om wedstrijd 2 en 3 tot een goed einde te brengen. Later bij het invullen van de finish plaatsen blijkt dat één van de zeilers de ene wedstrijd 1e werd maar bij de volgende wedstrijd 32e! Na drie wedstrijden heeft de dan hoogst geklasseerde boot 26 punten op zijn naam. Dat geeft wel aan dat dit niet geheel gebruikelijk is.
Zondag gaat het een stuk beter, de wind is 3/4 tot 5 Bft in de vlagen en de dag ziet er meteen voor de zeilers veel uitdagender uit. We varen met de Sprint baan van de Valken, ik geloof ooit bedacht door mijn broer Jos, maar op verzoek van de zeilers gaan we de bovenboei over stuurboord ronden.
Voor de middagpauze varen we 2x een tweeronder, dat wil zeggen dat de zeilers 2x door de gate moeten varen en daarmee dus driemaal en kruisrak naar de bovenboei hebben. Gelukkig heb ik op het palaver daar helder over gecommuniceerd en in afwijking van eerdere wedstrijden gaat bij de olympiajollen alle goed. Iedereen vaar netjes 2x door de gate.
Tussen de eerste en tweede wedstrijd zijn er wat technische uitdagingen voor het wedstrijdcomité.
De innerlimit mark (de startboei bij het startschip) gaat aan de tippel. Door het verdiepen van het meer zijn er plekken waar het gewicht de bodem kennelijk niet goed raakt. Enfin, Vincent weet daar raad mee en knoopt een extra lijn en extra gewicht aan de boei. Het gaat niet helemaal goed. Het zaakje gaat overboord maar de extra lijn en extra gewicht blijven achter in de boeienboot!!!!! Grrrr.
De knoop was kennelijk niet helemaal goed gelukt. Na de tweede poging lukt het wel om de boei goed in het water te krijgen maar dan, na een algemene terugroep is de wind gedraaid en moet het hele zaakje er eerst weer uit en iets verderop weer in. Dat kost al met al drie kwartier voordat we de tweede wedstrijd van zondag kunnen starten.
Hierna hebben we even lunchpauze en daarna gaan we weer snel door. We besluiten om er maar 1-ronders van te maken. Dan duren de wedstrijden gemiddeld ongeveer een half uur. Tegen half vier zijn we klaar en vertrekken richting de wal om de uitslagen te verwerken en de boel op te ruimen.
Half vijf volgt dan de prijsuitreiking in de loods. Al met al een mooi weekend met tevreden zeilers en comité.
Jan Spijkerman vanaf het startschip.
Verslag open zeilwedstrijden Koninklijke Watersport Vereniging Langweer.
Dit jaar varen we op de uitgebaggerde Langweerder Wielen en met de nieuwe banenkaarten.
Er zijn wat foutjes uit de voorgaande banenkaarten gehaald en de nummering van de banen is wat mij betreft wat logischer geworden. Baan 1 is de Noord baan, baan 2 de Noordoost baan enzovoort.
De nieuwe blauwe boei 6A wordt dit jaar al meteen gebruikt. Ook voor het leggen van de boeien heb ik voor het eerst mijn GPS gebruikt om naar de juiste positie te varen. Dat is wel heel handig zo blijkt.
Zaterdag is er een mooi windje voorspeld, maar de werkelijkheid is toch weer anders.
We moeten vaak de rattestaart hijsen en wisselen dan van positie op het meer en van baan.
De morgenwedstrijd lukt nog net met net voldoende wind maar na de middag is de wind steeds aan het draaien.
Het weer is echter fantastisch, ik denk zo’n 27 á 28 graden, en de zon laat zich van zijn beste kant zien. De dames in de “meldkamer” kunnen het maar amper volhouden achter glas. Wij staan lekker op heb bovendek van het gehuurde startschip van Sloten terwijl het contra- en finish comité bij het pin-end van de startlijn de wacht houdt totdat alle boten –dit jaar 67 boten aan de start- zijn vertrokken. Na deze dag op het water hebben we allemaal weer een mooi bruin kleurtje opgelopen en zijn de vitamines C! of D! weer aangevuld.
Er is een mooi veld met 29 stuks Flitsen en 23 stuks 12 voets Jollen. Een aantal 12 voets Jollen zeilers heeft voor Langweer gekozen terwijl er in hetzelfde weekend ook Nederlandse Kampioenschappen werden verzeild op de Loosdrechtse Plassen. Volgend jaar zal het NK
12 voets Jollen op de Langweerder Wielen worden verzeild.
Zaterdag na de middag starten we volgens schema de BM-ers, de Bulthuisjollen en de GWS-en op baan 4 (de Zuidoost baan). De Flitsen en de 12 voets Jollen kunnen echter vanwege de steeds draaiende wind uiteindelijk, na een uur prutsen met boeien en startlijnen, eindelijk weg op baan 5 (de West baan)
Tegen vijf uur finishen we de laatste boot en vertrekken richting de haven om de uitslagen te verwerken.
Zondag is het een stuk koeler, het scheelt wel 10 graden met zaterdag. Gelukkig is de wind op zondag wat stabieler en neemt gedurende de dag ook nog een beetje toe. Zondag varen we de West baan en dat blijft de hele dag zo. Vanuit de Flits C zeilers kwam de vraag waarom ik deze zeilers op zaterdag eerder van het water haalde terwijl dat kennelijk inmiddels veranderd was. Op zondag laat ik deze jonge zeilers/zeilsters dan ook gewoon meevaren met de rest. Rond de streeftijd van 1½ uur finishen we de morgen- en de middag wedstrijd terwijl ik live de uitslagen in mijn laptop verwerk.
Nadien hoeven we dan alleen nog maar deze ingevoerde gegevens te vergelijken met de uitslagen op papier. Dat scheelt nadien weer extra tijd.
Na het opruimen van de boeien en wedstrijdbenodigdheden en het op de trailer zetten van de boten door de zeilers kunnen we om half vijf beginnen met de prijsuitreiking. Deze keer buiten voor De Drie Zwaantjes.
Terug kijkend op weer een mooi weekend met wat mij betreft een te karig aantal deelnemers gaan we ons weer voorbereiden op de volgende 4 zeilweekenden die er nog aan zullen komen.
Met dank aan alle vrijwilligers en deelnemers die ook voor het voortbestaan van ons evenement zorgdragen zou ik zeggen, heel graag tot volgend jaar.
Kort verslag van de ALV van het Watersportverbond .
Maandag de 27e mei was weer de bekende voorjaarsvergadering van het KNWV .
Ik kan dit keer kort zijn , de structuur die Jan Spijkerman vorige keer al hoorde , werd verder uitgewerkt .
Er komen 4 ( vier ) platforms ( motorboot , zeilen , kano en boardsports ) en een 6-tal districten , en het zal U niet verbazen dat wij onder district Noord vallen . Linking Pin met het bestuur is Jan Stelwagen , secretaris bestuur KNWV , en dus tevens onze liaison met het bestuur .
Dit was eigenlijk het voornaamste .
Pijnlijk voor mij/ons is het volgende . De familie Mulder heeft wel een overlijdensbericht van Reinard aan het KNWV gestuurd , maar dat is niet door het KNWV opgepakt . Hij is in de vergadering dus in het geheel niet herdacht .
Achteraf vind ik dat ik dat had moeten checken , maar dat heb ik niet gedaan , ik heb Reinard niet (meer ) als KNWV-er mee gemaakt , terwijl hij in zijn actieve leven veel voor het Verbond heeft gedaan .
Ik heb meteen dinsdag Gonneke gebeld , en met haar afgesproken dat zij een volledige lijst zal maken met al Reinards werkzaamheden voor het Verbond . Dat zullen we na bespreking , en met een foto , en met een telefoontje , naar het Verbond sturen .
Nu werd alleen een belangrijke kano-mijnheer herdacht , met foto , en daar was zijn familie ( en de Kano-ers ) erg blij mee ,
hartelijke groet , Michiel Alma
vz. KNWV
45 Soeverein bij NK sprint
Na vorig jaar een uitstapje gemaakt te hebben naar de Kaag, was dit jaar het sprintkampioenschap weer als vanouds op de Langweerderwielen. En dat trok een hoop Friese valkenzeilers met aspiraties voor de winst. Maar gelukkig waren er ook genoeg Hollanders die de moeite hadden genomen de valk aan te haken en naar Friesland te komen. Met 22 boten aan de start werd het veld opgesplitst in 4 poules, herkenbaar aan felgekleurde linten aan de giek. Op zaterdag was om kwart voor 10 het palaver waarbij instructies werden gegeven omtrent de mogelijkheid tot protesteren en direct op het water tussen de wedstrijden in de conflicten op te lossen middels arbitrage. Daarna was er een mooi moment waarbij door Hero Mulder bekend werd gemaakt dat dit weekend (en vanaf nu bij elk NK sprint) gestreden zou worden om de Reinard Mulder wisseltrofee. Er werd kort teruggeblikt op wat Reinard voor het zeilen en de klasse heeft betekend en door de NK sprint wisselprijs naar hem te vernoemen, blijft hij er voor altijd toch een beetje bij.
Om 11 uur gingen we echt van start. Voor een aantal was het wel even inkomen en anderen vonden de omstandigheden behoorlijk lastig. De wind wisselde veel in sterkte en richting, zodat het voor het comité ook uitdagend was om de baan er goed in te leggen, maar dat werd uitstekend gedaan. Door de meesten werd wat wisselend gevaren, maar daardoor bleef de spanning er goed in. Na 3 potjes mochten we even naar de wal voor de lunch en om 2 uur gingen we weer verder voor nog 6 poulewedstrijden. Er werd het hele weekend met een U vlag gevaren en in de middag leverde dit wel een aantal keer UFD op bij te gretige starters. Maar ach, als je nooit te vroeg bent, ben je altijd te laat, heb ik wel eens begrepen. Uiteindelijk bleken Marcel en Menno met maar 10 punten toch wel erg veel beter dan de rest te hebben gevaren. Maar op plek 2 t/m 5 stonden 4 teams met elk 25 punten (Hette/Johan, Oebele/Hylke, Jelle/André en Jelmer/Onno), dus daar kon nog veel gebeuren. Verder werd duidelijk dat de Friezen het met dat lastige windje over het algemeen beter onder de knie hadden dan de Hollanders. Na de wedstrijden was er een heerlijk warm buffet georganiseerd in de 3 Zwaantjes waar de meeste zeilers genoten van een hapje en drankje.
Op zondag waaide het flink harder en moesten we al vroeg het water op. De verdeling in Gold- en Silverfleet zorgde ervoor dat iedereen met passende concurrentie flink moest blijven strijden voor de winst. Er werd scherp gestart met in de Silver ook een paar keer een algemene terugroep. En dat scherp starten was ook echt nodig om er bij te blijven. De gijpboei leverde een paar interessante situaties en spannende momenten op, goed te zien voor de support op het startschip.
-
- Met name het in ontvangst nemen van de Reinard Mulder wisseltrofee door de kampioenen leverde wat emoties en een respectvol moment van stilte op. Al met al was het een prachtig zeilweekend en werd door iedereen op hoog niveau gevaren, zoals het ons valkenzeilers betaamd. Tot volgend jaar, dan weer in het Westen! Madelien Regeer (valk 704)
-
- De Silverfleet werd gewonnen door Hugo en Thijs (valk 76), gevolgd door Rogier en Agnes (valk 839) en op een derde plek Sipko met z’n dochter Tinke (valk 814). In de Goldfleet waren Menno en Marcel, op zondag bijgestaan door Lieke, niet meer in te halen (valk 45). De tweede plek werd bezet door de afzwaaiend sprintkampioenen Hette en Johan (valk 753) en het brons was voor Jelle en André (valk 698). De prijsuitreiking werd op enthousiaste wijze gedaan door Sipko en Hette.
Verslag
Sneeuwpoppen en baan
vegen, daar ging het dit jaar om!
Zaterdagmorgen is het op
de thermometer in mijn auto 0 graden als in vertrek richting
Langweer.
Ik heb de winterjas met extra voering en een fleecejack
maar voor de zekerheid bij de hand.
Zoals we inmiddels al
bijna gewend (verwend) zijn heeft Marcel de meeste voorbereidingen al
getroffen. De spullen liggen klaar en na korte tijd vertrekken Jos en
ondergetekende richting het palaver. Dit jaar zijn er 37 skûtsjes
ingeschreven en dat is weer een prachtig aantal schepen.
Sipke opent en de
Burgemeester houdt voor de 4e
keer zijn toespraak met de toezegging dat hij er naar streeft om
zeker de 5e
keer ook de opening te doen. Dan komt de hoofdspreker Sieb aan het
woord. Hij waarschuwt voor het koude water, dus zwemvesten aan.
Gelukkig dit jaar een mooie wind.Vorig jaar was er gebrek aan
wind!.De wind is weer dik, dus reken maar 1 beaufort erbij!
Pas op, het kan glad zijn
op het dek, er is nachtvorst geweest en er kan dus nog rijp op het
dek liggen.
Na het palaver zoeken we
een plekje op het meer, de wind is noordoost tot oost en blijkt nogal
wispelturig de hele dag. Het is zoeken naar de goede startlijn en de
positie van de boeien.
Gedurende de dag wordt er
heel wat met boeien gesleept.
Op verzoek van een aantal
deelnemers wordt er per klasse gestart, dat wil zeggen dat we van
bijvoorbeeld de A / C groep eerst de A groep laten vertrekken en dan
aansluitend 5 minuten daarna vertrekt de C groep. Voordeel daarvan is
dat de startlijn korter en overzichtelijker wordt, dat de schippers
goed in de gaten kunnen houden waar hun concurrenten varen maar ook
dat het bij de eerste boeien wat veiliger wordt om de boei te ronden.
Met zijn twintigen tegelijk om de boventon wil nogal makkelijk tot
grote problemen lijden.
Om 10 uur valt het
startschot voor de A / C groep en die kunnen de baan netjes
uitzeilen.
Dat pakt anders uit
bij de B / D groep, we krijgen deze groep wel weg maar als ze op weg
zijn naar de benedenboei komt er een dikke bui op ons af. Helaas voor
deze zeilers besluiten we de wedstrijd uit veiligheidsoverweging stop
te zetten met de N vlag. Het valt niet mee als de voor ligt om dan de
wedstrijd te staken maar met de enorme windvlagen die over het water
trekken kiezen we toch voor veiligheid. We wachten de bui af en korte
tijd later lijkt het weer OK. We gaan weer verder met de Skûtsjes
die op het water gebleven zijn. Een aantal schippers vind het
veiliger om de haven op te zoeken en zij varen de rest van de dag
niet meer.
Met de buien die over de
Langweerder Wielen trekken komt hagel en sneeuw. We zien geen hand
voor ogen en de hoge brug bij de snelweg verdwijnt uit het zicht. Dan
is het wel fijn om vanachter het glas van het startschip droog en uit
de wind te staan. Voor de zeilers is het afzien.
Tijdens de wedstrijd zijn
er toch deelnemers die een nat pak halen. Als je niet oppast lig je
zo in het water. Gelukkig zijn we erg waakzaam en kunnen snel
ingrijpen.
Door de uitloop van de
tweede start besluiten we op het startschip te eten maar dan gaat het
helemaal fout. Één van de skutsjes ligt om dus scheuren onze
aluboot en de brandweerboot met noodgang richting Tim Roosgeurius met
het Wâldwiif om daar maar liefst zeven mensen uit het steenkoude
water te halen. Gelukkig loopt dat goed af. Ik moet er niet aan
denken dat je te laat zou zijn.
Sieb vertrekt met de
Willem Lodewijk naar het Wâldwiif om het skûtsje weer rechtop te
zetten.
Achteraf blijkt dat het schip behoudens wat water in de
boot verder geen schade heeft opgelopen.
Ze varen de volgende
wedstrijd op zondag weer gewoon mee.
De middagwedstrijd op
zaterdag is zoeken naar een opening tussen de buien en dus houden we
de wedstrijden aan de korte kant om voor de volgende bui binnen te
zijn. De wind draait en draait en soms is het dus carrousel zeilen
zonder dat er opgekruist hoeft te worden naar de hoge boei..
Het nadeel van de
“oud” olympische baan is dat je eigenlijk geen boeien meer kan
verleggen omdat er altijd wel een skûtsje in de baan naar de te
verleggen boei zit. Oplossing kan zijn om met bijvoorbeeld rode en
blauwe boeien te gaan werken en dan bij de voorgaande boei aangeven
dat het volgende rak naar een andere kleur boei moet worden gevaren.
Enfin dat is ook nog een heel gedoe!
Na het verwerken van
de uitslagen (nadat twee protesten zijn behandeld) vertrek ik
huiswaarts.
Zondag is het nog steeds
koud maar de buien zijn voorbij en de zon laat zijn goede kant zien.
De ochtendwedstrijd
tussen de B en D groep start op tijd en na vijf kwartier beginnen we
met finishen met als 1e
in de B groep Froukje Osinga met de Jonge Jasper en gevolgd als 1e
in de D groep door Tony Brundel met de Lytse Lys. Na deze wedstrijd
kunnen we drie kwartier naar de wal om te eten. De brandweer blijft
nog even op het water om de laatste skûtsjes te bewaken. Als
iedereen van het water is kunnen zij ook aanschuiven aan tafel.
Tijdens de
ochtendwedstrijd is er een forse aanvaring tussen De Welvaart en Hoop
Doet Leven.
Eén van de skûtsjes
blijkt lek te zijn geraakt en maakt water. Ik zie mensen met emmers
water uit het ruim halen en even later scheurt de brandweerboot
voorbij om een grote pomp te halen.
Siep vertrekt met de
Willem Lodewijk om assistentie te verlenen maar kan halverwege weer
omkeren. De Welvaart komt bij de KWVL in de kraan en als ik later
zondagmiddag de haven verlaat worden er al noodreparaties uitgevoerd.
Na al deze belevenissen
volgt om 13:00 uur de middagwedstrijd met de A en C groep.
Die wedstrijd
verloopt prima en na bijna anderhalf uur finisht Harmen Brouwer met
de Drie Gebroeders als 1e
van de A-groep en even later gevolgd als 1e
in de C-groep door Henk Regts met de Grutte Pier.
Na het opruimen van
de spullen en het verwerken van de uitslagen kunnen we iets na half
vijf beginnen met de prijsuitreiking. Dit jaar met drie 1e
prijswinnaars in het algemeen klassement.
Voldaan kijk ik
terug op weer twee mooie dagen. Dank aan alle vrijwilligers en
overige betrokkenen. Heel graag tot volgend jaar, dan gaan we vast
weer van alles beleven.
Jan Spijkerman vanaf het
startschip.
De KWVL betreurt het overlijden van Mr. Reinardus Mulder , Reinard , 1928 – 2019 ,
Erelid van de KWVL en voorzitter van 1965 – 1995 .
Reinard was een goudeerlijke , nuchtere voorzitter , die de KWVL
vele jaren leidde , en dat 10 jaar voor zijn afscheid als voorzitter bekroond zag met
het overnemen van de haven van de gemeente , nu dus de verenigingshaven van de KWV Langweer .
Betrouwbaar tot in al zijn vezels , en samen met echtgenote Gonneke de gastheer en gastvrouw van
vele generaties jeugdzeilers , oa. de vaurien .
Zelf was hij een bekend Valken zeiler , welke fakkel is doorgegeven aan zijn zoons Folkert en Hero .
Nog vorig jaar , 89 jaar oud , maakte hij zijn vaste trip naar de andere kant van het IJsselmeer ,
met één van zijn kinderen , in zijn Fellowship .
Namens de gehele KWVL wens ik Gonneke en de verdere familie veel sterkte na dit verlies ,
en de KWVL gedenkt een eerbiedwaardige oud-voorzitter , die veel voor de vereniging heeft gedaan en betekend .
Namens de gehele KWV Langweer , J. Michiel Alma , voorzitter